Następnego dnia udajemy się do Chester.Niespiesznie, urokliwymi uliczkami, odwiedzamy różne miejsca godne poznania i zapamiętania. Na końcu trafiamy do katedry sięgającej czasów rzymskich.
Według legendy w miejscu gdzie teraz stoi katedra, kiedyś stała świątynia Druidów. Gdy Rzymianie podbili te ziemie, założyli obóz warowny, zburzyli świątynie, a na jej miejscu postawili swoją poświęconą Apollo. Pod koniec panowania Rzymian w Brytanii, gdy chrześcijaństwo stało się religią państwową, stanął tutaj pierwszy chrześcijański kościół. Po odejściu Rzymian, kościół popadł w ruinę. W roku 660 został ponownie odbudowany przez Sasów. W 875 roku sprowadzono do katedry w Chester relikwie św. Werburgha by je chronić przed dzikimi Wikingami. Została jednak splądrowana i spalona. Kościół to był rujnowany, to znowu odbudowywany. Dopiero bratanek Wilhelma Zdobywcy postanowił wybudować wielki benedyktyński klasztor w Chester. Sprowadził jednego z największych teologów tamtych czasów z Normandii - Anzelma - który nadzorował budowlę dużego, w romańskim stylu, kościoła. Budowla zakończona została w 1250 roku.
Jednak król Henryk VIII rozpuścił zakon, na szczęście nie niszcząc kościoła, a w dniu 26 lipca 1541 roku postawił pieczęć pod nakazem ustanowienia go katedrą kościoła anglikańskiego.
Obecnie jest ona zabytkiem klasy I i jej wygląd to w dużej mierze zasługa wiktoriańskich konserwatystów, szczególnie Georga Gilberta Scotta.
Warto podziwiać zapierające dech w piersi witraże, ołtarz, imponujące organy, widok prezbiterium czy klasztorne krużganki.
Na zakończenie zostawiłam sobie Muzeum Grosvenor - Galerię Sztuki. Choć był to początek zwiedzania tego historycznego miasta, ale to co tam zobaczyłam, zachwyciło, tym bardziej że to zupełna niespodzianka. Wypożyczone przez księcia Westminsteru "Człowieka z Hawk" i "Damy z wachlarzem", obrazy namalowane w pracowni Rembrandta i podpisane przez samego mistrza. Obrazy robią wrażenie.
